DDD to inaczej Dorosłe Dziecko z Rodziny Dysfunkcyjnej. Syndrom ten obejmuje cechy i zachowania, które powstały na skutek dziecięcej traumy. Dzieci, które wychowują się w dysfunkcyjnej rodzinie, mają problemy z radzeniem sobie w dorosłym, samodzielnym życiu.
Rodzina dysfunkcyjna – co to takiego?
Dysfunkcyjność są to zaburzenia w funkcjonowaniu i nieprawidłowe przystosowanie do pełnienia konkretnych funkcji. W rodzinie dysfunkcyjnej szczególnie zwraca się uwagę na te postawy, które nie powinny występować w prawidłowym środowisku rodzinnym.
Co może być traumą z dzieciństwa?
- przemoc psychiczna i fizyczna,
- molestowanie seksualne,
- zaniedbanie emocjonalne i fizyczne,
- bycie świadkiem przemocy w rodzinie,
- uzależnienie bliskiego członka rodziny,
- rozwód lub separacja rodziców,
- pobyt rodzica w więzieniu.
Wyżej wymienione sytuacje negatywnie wpływają na potrzeby i funkcjonowanie rodziny.
Jak trauma z dzieciństwa wpływa na dorosłe życie?
Każda dysfunkcja w rodzinie ma wpływ na dziecko. U dzieci rozwijają się cechy, z którymi będą musiały żyć w życiu dorosłym.
Ludzie z syndromem DDD patrzą na świat w zupełnie inny sposób:
- Nie mają pojęcia, czym właściwie jest „normalność”,
- Czują, że nie potrafią funkcjonować w społeczeństwie, choć dla innych jest to oczywiste,
- Nie potrafią żyć w spokoju – bez chaosu, który był obecny w ich dzieciństwie,
- Mogą mieć trudności z dokończeniem powierzonych im zadań,
- Mają negatywną samoocenę,
- Nie potrafią się wyciszyć i zrelaksować,
- Ciężko jest im budować relacje międzyludzkie,
- Są nadpobudliwi i wybuchowi,
- Uważają, że są inni i nie pasują do społeczeństwa,
- Zdarza się, że wykazują brak odpowiedzialności.
Jakie są objawy syndromu DDD?
Dzieci, które dorastają w dysfunkcyjnych rodzinach nie skupiają się na własnych uczuciach, nie potrafią ich dostrzegać. Cała ich uwaga jest zwrócona na innych. Skutkiem tego są liczne zaburzenia emocjonalne, które pojawiają się w dorosłości. DDD zazwyczaj nie radzą sobie z lekiem czy smutkiem. Żyją w ciągłym napięciu i strachu. Muszą się mierzyć z niską samooceną, niepotrzebnym zamartwianiem się „na zapas” czy obawą przed opinią innych osób.
Relacje społeczne DDD również są zaburzone. Szczególnie zauważalne jest to w relacjach z innymi. Takim osobom trudno jest zbudować związek i założyć rodzinę. Nie potrafią się odnaleźć w nowej roli jaką jest rodzicielstwo. Niechętnie też opowiadają o tym co czują w danym momencie.
- Lęk przed wchodzeniem w związki,
- Niechęć do założenia rodziny,
- Trudności w odnalezieniu się w roli współmałżonka lub rodzica,
- Nieumiejętność rozwiązywania konfliktów,
- Niechęć do mówienia o sobie, własnych emocjach i uczuciach,
- Brak satysfakcji z posiadania bliskich relacji z innymi,
- Niechęć do nawiązywania przyjacielskich kontaktów społecznych.
Jak można pokonać syndrom DDD?
Jednym z najlepszych rozwiązań jest udanie się na terapię skierowaną właśnie do DDD. Dzięki spotkaniom z terapeutą (indywidualnym i grupowym) łatwiej jest zrozumieć pewne sprawy i zmierzyć się z traumą z dzieciństwa. Dodatkowo udział w terapii grupowej pomaga uświadomić sobie, że z syndromem DDD zmaga się wiele osób.
Pamiętaj – w naszym ośrodku zrozumienie i pełne wsparcie w każdej sytuacji to podstawia. Działamy, by pomagać!
Jeśli chcesz porozmawiać o swoim problemie – możesz się z nami skontaktować w każdej chwili! Prowadzimy indywidualnie dopasowane terapie dla wszystkich pacjentów z Poznania i innych części kraju, którzy potrzebują naszej pomocy. Razem znajdziemy najlepsze rozwiązanie.
Zadzwoń pod:
+48 530 333 303
lub napisz na:
kontakt@terapiaskrzydla.pl